Nissan Juke

Σε μία δύσκολη εποχή για τις αυτοκινητοβιομηχανίες, το μπάτζετ για νέες προτάσεις και για αμφιλεγόμενα projects δεν είναι και το μεγαλύτερο δυνατό. Πού καιρός για να πάρουν μεγάλα ρίσκα, ειδικά από τη στιγμή που πρέπει πρώτα να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά τους και μετά όλα τα υπόλοιπα. Αυτό δεν ισχύει και τόσο στην περίπτωση της Nissan, καθώς την τελευταία φορά που πήρε ένα μεγάλο ρίσκο ήταν πριν από σχεδόν μία τετραετία, όταν έβαλε μπροστά την παραγωγή του Qashqai, και το αποτέλεσμα ξεπέρασε κάθε προσδοκία. 

Πώς λοιπόν η ιαπωνική εταιρία να μη γλυκαθεί και να μην τολμήσει εκ νέου κάτι διαφορετικό υπό τις καθοδηγήσεις του Carlos Goshn; Κάτι πολύ πιο extreme (βλέπε Renault, εδώ "κολλάει" ο πρόεδρος Goshn), που να προκαλέσει με την πρώτη ματιά και να βάλει φιτιλιές ακόμη και σε αυτόν που ήταν έτοιμος να ξοδέψει το υστέρημα του για να αποκτήσει ένα σουπερμίνι;
Το Nissan Juke, όπως δεν μπήκε σε καλούπια κατά τη σχεδίαση του έτσι δεν μπορεί να καταταχθεί και σε καμία από τις γνωστές κατηγορίες. Ξεπερνά μόλις τα 4,1 μέτρα σε μήκος (15 εκατοστά μακρύτερο από ένα Ford Fiesta) και απέχει 18 εκατοστά από το έδαφος, κάνοντας την ανάβαση σε πεζοδρόμια εύκολη υπόθεση. Αυτό που δεν είναι και τόσο εύκολο είναι να το περιγράψεις με δυο κουβέντες σε ένα φίλο σου που σε ρωτάει πώς περίπου είναι. 

Επιθετικό θα το έλεγες σίγουρα, έως και «διαβολικό» μη σου πω. Υπερβολικό αλλά όμορφο, με πολλές δόσεις από τα μεγάλα ξαδέλφια της Infiniti και κατιτίς από 370Ζ στο πίσω μέρος. Τα λεπτά και μακρόστενα φωτιστικά σώματα το κάνουν να μοιάζει με γιγάντιο κουνούπι, που αντί όμως να σε τσιμπήσει θες να το τσιμπήσεις εσύ, ή καλύτερα να το πάρεις στο γκαράζ σου. Πού να βγάλεις άκρη με τέτοιο design; Το βέβαιο είναι ότι αρέσει σε πολύ κόσμο, που το κοιτάζει πρώτα με απορία και μετά με συμπάθεια.
Εφετζίδικα ή όχι, αυτά αρέσουν στους περισσότερους και σίγουρα δεν έβλαψαν κανέναν. Στα πιο ουσιώδη ζητήματα, όπως είναι οι χώροι που προσφέρει το Juke, δεν περιμένει κανείς -λόγω διαστάσεων- να φτάνουν το επίπεδο του Qashqai, ανοίγοντας όμως το χώρο αποσκευών περνάς μια πρώτη απογοήτευση. Βλέπετε, λόγω της τιμή πώλησης (από 16.980 €), δεν είναι δύσκολο να φανταστείς το ιαπωνικό μοντέλο σαν το επόμενό σου αυτοκίνητο, γι' αυτό και τα 251 λίτρα του πορτμπαγκάζ (207 λίτρα στην τετρακίνητη έκδοση) δεν είναι αρκετά για έναν οικογενειάρχη. Πάντως, οι μπροστά και πίσω επιβάτες κάπως θα βολευτούν, καθώς υπάρχει αρκετός χώρος για τα πόδια και τα κεφάλια τους, και μόνο στην περίπτωση που έρθει και πέμπτος στην παρέα θα χρειαστεί να γίνουν λίγες παραχωρήσεις. 

Η πιο εμπορική έκδοση του Juke πιθανότατα θα είναι αυτή της δοκιμής μας, η δικίνητη, με ατμοσφαιρικό κινητήρα χωρητικότητας 1.600 κ.εκ. και απόδοση 117 ίππους. Με ορισμένες τροποποιήσεις, όπως ο διπλός μεταβλητός χρονισμός των εκκεντροφόρων, τα νέα έμβολα και οι επανασχεδιασμένες κεφαλές, είναι ο γνωστός κινητήρας από το Qashqai, ο οποίος καταφέρνει να κινήσει με άνεση, ακόμη και σε σπορ ρυθμούς, τα 1.200 κιλά του αμαξώματος. Ο επιλογέας είναι σίγουρα καλύτερος σε αίσθηση από αυτόν του μεγαλύτερου αδελφού του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπολείπεται σε ακρίβεια. 

Αυτό δεν ισχύει και με το τιμόνι, που κόβει αρκετά όταν κινείσαι μέσα στην πόλη, κάνοντας εύκολη την αστική μετακίνηση αλλά και το παρκάρισμα. Στην επιλογή Sport το τιμόνι γίνεται βαρύτερο και η απόκριση στο γκάζι πιο άμεση, ενώ η κατανάλωση καυσίμου αγγίζει τα 10 λίτρα/100 χλμ. Με το πάτημα όμως του Eco, και στην περίπτωση που επιτευχθεί το σκορ που θέτει η ένδειξη, το οικονομόμετρο μπορεί να πέσει και κάτω από τα 8,5 λίτρα/100 χλμ.