Citroen Ami

    Κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1950 η Citroën είχε μόλις δύο μοντέλα στην γκάμα της, τα οποία μάλιστα ήταν στα δύο άκρα των τάξεων μεγέθους και τιμής, το μικρό και οικονομικό Citroën 2CV και το μεγάλο και πολυτελές Citroën DS. Παρά την παρουσίαση μιας φθηνότερης εκδοχής του DS, που ονομάστηκε Citroën ID, το πρόβλημα δεν φάνηκε να αμβλύνεται.

    Ως αποτέλεσμα, η Citroën αποφάσισε να εξελίξει ένα νέο μοντέλο, προκειμένου να καλύψει το κενό αυτό και να επεκταθεί στην τότε ιδιαίτερα κερδοφόρα κατηγορία των αυτοκινήτων πόλης, καθώς ένα σημαντικό μέρος του αγοραστικού κοινού επιζητούσε πλέον κάπως μεγαλύτερα και λιγότερο «σπαρτιατικά» μοντέλα από το 2CV.

    Το Citroën Ami (στα γαλλικά «φίλος») εξελίχθηκε με βάση την πλατφόρμα του 2CV, αλλά με εντελώς διαφορετικό εξωτερικό ντιζάιν και πολλές μηχανολογικές αναβαθμίσεις. Η κυριότερη ήταν η κατασκευή και χρήση ενός ισχυρότερου κινητήρα, προκειμένου να ανταποκριθεί στο αυξημένο βάρος, καθώς ο τότε κινητήρας του 2CV (αερόψυκτος, 425 cm³) ήταν εμφανώς ανεπαρκής για μεγαλύτερο μοντέλο. Η ανάρτηση ήταν ανεξάρτητη και στους 4 τροχούς. Η οροφή του αυτοκινήτου κατασκευαζόταν από συνθετικό πλαστικό και μετά συνδεόταν με το σασί. Το ίδιο το σασί συναρμολογείτο πλήρως με μπουλόνια.

    Μολονότι ο εξοπλισμός του ήταν λιτός, το φινίρισμά του ωστόσο ήταν σε μεγάλο βαθμό εμπνευσμένο από το πολυτελές Citroën DS, καθώς διέθετε το κλασικό τιμόνι της Citroën με την μία ακτίνα, καθίσματα από βελούδο, καθώς και χειρολαβές θυρών και μοχλοδιακόπτες που παρέπεμπαν άμεσα στο DS. Η σχεδίαση του εμπρόσθιου μέρους ήταν αντισυμβατική για τα δεδομένα της τότε εποχής, καθώς το Ami 6 ήταν τα πρώτο μοντέλο παγκοσμίως με ορθογώνιους προβολείς «σαν οθόνη τηλεόρασης», αντί για κυκλικούς.