Fiat 500

Το πρώτο Fiat 500, ήταν κοινώς γνωστό ως «Topolino» ("ποντικάκι", το ιταλικό όνομα του Mickey Mouse), και κατασκευάζονταν από την Ιταλική Fiat από το 1936 ως το 1955. Το Topolino ήταν εκείνη την εποχή ένα από τα μικρότερα αυτοκίνητα στον κόσμο. Πρωτοεμφανίστηκε το 1937 και μέχρι το 1955 είχαν βγει τρεις διαφορετικές εκδοχές. Ήταν εξοπλισμένο με έναν τετρακύλινδρο κινητήρα 569 κυβικών, υδρόψυκτο που ήταν τοποθετημένος στο εμπρός μέρος του αυτοκινήτου. Με περίπου 13 ίππους, η τελική του ταχύτητα έφτανε τα 85 km/h, και κατάφερνε να καίει 6.00 L/100 km. Το αρχικό σχέδιο ήταν να φτάσει στην αγορά στην τιμή των 5,000 λιρών Ιταλίας. Τελικά η αρχική του τιμή ήταν 9,750 λίρες Ιταλίας , αν και τα επόμενα χρόνια η τιμή του έπεφτε συνεχώς και στην δεκαετία του '30 το Topolino κόστιζε περίπου 8,900 λίρες Ιταλίας. Πουλήθηκαν γύρω στα 520,000 οχήματα. Η Fiat άρχισε μετά το 1957 και μέχρι το 1975 να κατασκευάζει την επόμενη έκδοση του Fiat 500 («cinquecento» - 500 στα Ιταλικά), ενώ για περιορισμένο αριθμό οχημάτων, συνέχισε να κατασκευάζει το Fiat 500 K estate μέχρι το 1977. Το Fiat 500 είχε σχεδιάσει ο Dante Giacosa. Παρουσιάστηκε ως Nuova (νέο) 500 τον Ιούλιο του 1957, ως ένα φτηνό και πρακτικό αυτοκίνητο για την πόλη. Είχε μόλις 3 μέτρα μήκος, και κινούνταν από έναν μικροσκοπικό αερόψυκτο, δικύλινδρο κινητήρα 479 κυβικών. Το συγκεκριμένο Fiat 500 έδωσε τον ορισμό του "μικρού αυτοκινήτου" και υπήρξε ένα από τα πρώτα του είδους του.

Peugeot 404

Το Peugeot 404 υπήρξε ένα μεγάλο οικογενειακό αυτοκίνητο που κατασκευάζονταν στην Γαλλία από την Peugeot από το 1960 μέχρι και το 1975.Σχεδιασμένο από τον Pininfarina, το 404 προσφέρονταν αρχικά στις «Saloon», «Estate», και «Pickup». Το 404 ήταν εξοπλισμένο με έναν πετρελαιοκινητήρα κινητήρα 1600 κυβικών, με καρμπυρατέρ είτε Solex είτε της Kugelfischer και μηχανικό ψεκασμό καυσίμου. Υπήρχε ως δεύτερη επιλογή και ένας πετρελαιοκινητήρας των 1900 κυβικών. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από την Peugeot στο Σαλόνι αυτοκινήτου στο Παρίσι μαζί με την έκδοση που διέθετε το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων της ZF. Δημοφιλές και ως ταξί, το 404 απέκτησε μεγάλη φήμη ως αυτοκίνητο αξίας αλλά και αξιοπιστίας.

Alfa Romeo Giulietta Sprint

Εκεί η Alfa Romeo παρουσίασε ένα μικρό, κομψό κουπέ 2+2 θέσεων, το οποίο προσέφερε για πρώτη φορά επιδόσεις στην μικρή κατηγορία. Το αυτοκίνητο ήταν σχεδιασμένο από τον Μπερτόνε και παρά το μικρό του μέγεθος (3980 χλστ. μήκος) είχε μια πολύ εντυπωσιακή εμφάνιση, κυρίως χάρη στις καθαρές, αεροδυναμικές γραμμές του αμαξώματός του.

Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί, πως ακόμα και σήμερα η Giulietta Sprint δεν θ' αποτελούσε αναχρονισμό αν κυκλοφορούσε δίπλα στα σύγχρονα αυτοκίνητα. 

 Ο τετρακύλινδρος κινητήρας της, χωρητικότητας 1290 κ.εκ., ήταν επαναστατικός για την εποχή και για την κατηγορία. Απέδιδε 65 ίππους/6000 σ.α.λ. και εξασφάλιζε στη Giulietta Sprint τελική ταχύτητα 165 χλμ./ώρα.Είχε γίνει ευρεία χρήση αλουμινίου στην κατασκευή του και ήταν σχεδιασμένος από τον χαρισματικό μηχανικό Τζιουζέπε Μπούσο, ο οποίος στο παρελθόν ήταν σχεδιαστής αεροπορικών κινητήρων.Αυτός ο τετρακύλινδρος κινητήρας αποτέλεσε την βάση για όλους τους κινητήρες που χρησιμοποίησαν οι οπισθοκίνητες Alfa Romeo, μέχρι και στα τέλη της δεκαετίας του '80!

Cadillac Eldorado

Η Eldorado ήταν μοντέλο της Cadillac από το 1953 έως το 2002.
Αν και τα αυτοκίνητα που φέρουν αυτό το όνομα διέφεραν σημαντικά στην σχεδίαση και τα μηχανικά μέρη κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς περιόδου παραγωγής τους, το μοντέλο Eldorado ήταν πάντα η κορυφαία έκδοση της Cadillac. Το όνομα προέρχεται από την ισπανική φράση "El Dorado", "ο επιχρυσωμένος " ή "Ο χρυσός" Το όνομα δόθηκε αρχικά στον θρυλικό αρχηγό της ινδιάνικης φυλής των "Cacique" της Νότιας Αμερικής. Ο θρύλος των ινδιάνων αναφέρει ότι πασπάλιζε το σώμα του με χρυσόσκονη στις τελετές τους και πλένονταν με καταδύσεις σε μια ιερή λίμνη.H Eldorado του 1953 ήταν μια ιδιαίτερη έκδοση της Cadillac, (μειωμένης παραγωγής) cabriolet σε 532 μοναδικά κομμάτια συνολικά. Η κουκούλα ήταν διαθέσιμη είτε σε μαύρο ή λευκό Orlon. Δεν υπήρξε καμία ειδική σήμανση για το αυτοκίνητο, εκτός από το όνομα "Eldorado" σε χρυσό, στο κέντρο του ταμπλό.Αυτό το αυτοκίνητο ήταν 5,6 m μακρύ και 2,0m σε φάρδος.

  

Το 1957 ήταν μια αξιοσημείωτη χρονιά, κυρίως, για τη θέσπιση μιας από τις πιο αξέχαστες σχεδιάσεις της GM, το αμάξωμα της Eldorado Brougham, της τετράπορτης hardtop έκδοσης δηλαδή, με τις πίσω πόρτες να ανοίγουν ανάποδα. Ήταν ένα υπερπολυτελές αυτοκίνητο, που κοστιζε μια μικρή περιουσία ($ 13074 - ακριβώτερη και από την Rolls-Royce Silver Cloud του ίδιου έτους). Θα εμφανίζονταν με οροφή από ανοξείδωτο χάλυβα, πνευματική ανάρτηση, η πρώτη θέση οδήγησης με μνήμη, καθώς και ότι άλλο είχε να προσφέρει σε άνεση και πολυτέλεια η GM εκείνη τη χρονιά.

 

Mini Cooper

• Mάρτιος του 1957: Ο Ελληνικής καταγωγής Alec Issigonis,μαζί με μια μικρή επιλεγμένη ομάδα σχεδιαστών, ξεκινούν εργασίες με το όχημα ADO15. Αυτός ήταν ο κωδικός της British Motor Corporation για το νέο μικρό όχημα της εταιρίας, μετά τον προσανατολισμό της σε πιο οικονομικά μοντέλα. Είχε προηγηθεί η πετρελαϊκή κρίση του Suez.
•  Άυγουστος 1959: Πρώτη παρουσίαση του Austin Seven, Morris Mini-Minor και Morris Mini-Minor DL, όλα με τον κινητήρα των 848cc και τέσσερις ταχύτητες.

• Ιανουάριος του 1962: Όλα τα μοντέλα Austin Seven αλάζουνε επίσημα την ονομασία τους σε Austin Mini.  
• Μάρτιος του 1963: Παρουσίαση του Austin Mini Cooper 1071 S και Morris Mini Cooper 1071 S και τα δύο με κινητήρα 1071cc και 70 ίππους   

Citroen DS

Το Citroën DS (από το γαλλικό Déesse, δηλαδή θεά και στην Ελλάδα γνωστό ως βάτραχος) ήταν ένα καινοτόμο πολυτελές αυτοκίνητο που παρήχθη από τη γαΛλική αυτοκινητοβιομηχανία μεταξύ του 1955 και του 1975.Υπήρξε, και θεωρείται ακόμα, ιδιαίτερα δημοφιλές για τον φουτουριστικό, αεροδυναμικό σχεδιασμό του και για την καινοτόμο τεχνολογία του. Ιδιαίτερα με το πρωτοποριακό υδραυλικό σύστημά του, που τροφοδοτούσε την υδροπνευματική ανάρτηση, το σύστημα διεύθυνσης και τα φρένα, όπως και το γεγονός ότι ήταν το πρώτο αυτοκίνητο ευρείας παραγωγής με μπροστινά δισκόφρενα, έθεσε και υψηλά στάνταρ στην ποιότητα κύλισης, οδική συμπεριφορά και αποτελεσματικότητα φρένων.To DS κατέλαβε την τρίτη θέση σε σχετική ψηφοφορία για το Αυτοκίνητο του Αιώνα, στα τέλη του 1999, πίσω από το Ford Model T και το Mini, ενώ τοποθετήθηκε στη πέμπτη θέση από το περιοδικό Automobile Magazine στον διαγωνισμό των «100 Coolest Cars», εν έτει 2005. Επίσης, κέρδισε τον τίτλο του ομορφότερου αυτοκινήτου όλων των εποχών από το περιοδικό Classic & Sports Car, μετά από διαγωνισμό όπου κριτές ήταν 20 από τους μεγαλύτερους σχεδιαστές αυτοκινήτων, όπως οι Giorgetto Giugiaro, Ian Callum, Roy Axe, Paul Bracq και Leonardo Fioravanti.

Mercedes-Benz 300SL

     

Η Mercedes Benz 300SL παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1954 ως ένα κλειστό, διθέσιο σπορ αυτοκίνητο με τις περίφημες «προς τα επάνω» ανοιγόμενες πόρτες που παρομοιάζονταν με φτερά γλαρού, «gull-wing». Αργότερα κυκλοφόρησε και ως ανοιχτού τύπου, αλλά παρέμενε το πιο γρήγορο αυτοκίνητο δρόμου της γενιάς του.Η 300SL έγινε κυρίως γνωστή για τις περίφημες πόρτες της. Υπήρξε όμως και το πρώτο βενζινοκίνητο αυτοκίνητο που ήταν εξοπλισμένο με injection. Το σασί της 300SL ήταν κυρίως από ατσάλι, εκτός του αλουμινένιου καπό του κινητήρα, τις πόρτες και το πίσω καπό. Υπήρχε η δυνατότητα να παραγγελθεί με ολόκληρο το αμάξωμα από αλουμίνιου που ελάφρυνε την όλη κατασκευή γύρο στα 80 κιλά, με ένα όμως πολύ μεγάλο επιπλέον κόστος.Πάνω από το 80% της τελικής παραγωγής των αυτοκινήτων (περίπου 1400 αυτοκίνητα) πουλήθηκαν στις ΗΠΑ, αναδεικνύοντας την «Gull wing» την πρώτη Mercedes-Benz που πουλήθηκε μαζικά εκτός της Γερμανίας. Η 300SL χρεώθηκε με την αλλαγή της εικόνας που είχε η Αμερικάνικη αγορά για την Mercedes-Benz που ως τότε θεωρούνταν μια αξιόλογη κατασκευάστρια πολυτελών και οικογενειακών οχημάτων και όχι σπορ αυτοκινήτων μεγάλων επιδόσεων.
 

Italmeccanica IT160

Η Italmeccanica είναι, δικαιολογημένα, άγνωστη στους περισσοτέρους καθώς κατάφερε να βγάλει μόλις ένα αυτοκίνητο, ή για να είμαστε πιο ακριβείς ένα concept, το IT160.
Το τεύχος Δεκεμβρίου 1952 του περιοδικού Speed Age φιλοξενούσε ένα 4σέλιδο άρθρο για το 1ο concept της εταιρείας Italmeccanica η οποία και είχε έδρα στο Τορίνο της Ιταλίας. Το κείμενο έφερε την υπογραφή του Richard Adams, ενός εκ των υπευθύνων του concept, ο οποίος μεταξύ άλλων έγραφε : «Θέλουμε να κατασκευάσουμε ένα sports car συνδυάζοντας το σασί, την ανάρτηση και την πολυτέλεια των ευρωπαϊκών αυτοκινήτων με την ευκολία στη συντήρηση των καλύτερων αμερικάνικων αυτοκινήτων. Το IT160 σχεδιάστηκε ώστε να πάρει τη δική του θέση ανάμεσα στα καλύτερα αμερικάνικα και υπόλοιπα αυτοκίνητα στους τομείς των επιδόσεων και της ταχύτητας».
Ο λόγος για ένα coupe το οποίο σχεδιαστικά ήταν έργο του Stabilimenti Farina. Ο Farina κατάφερε να δημιουργήσει ένα ωραιότατο αμάξωμα με μακρύ καπό και αρκετές εγκοπές για τη σωστή ψύξη του κινητήρα και εμφάνιση που μπορούμε να πούμε ότι είχε τη δική του ταυτότητα. Στο εσωτερικό η εικόνα ήταν τυπική για μοντέλο της 10ετίας του ‘50 με μεγάλο τιμόνι και αρκετά όργανα κατά μήκος του ταμπλό.
Το αμάξωμα του Italmeccanica IT160 ήταν από αλουμίνιο και το σασί από ατσάλι, κάτι που επηρέαζε προς τα κάτω το βάρος το οποίο κυμαίνονταν στα 1112 κιλά. Κάτω από το μεγάλο καπό και κατά το διαμήκη άξονα τοποθετήθηκε ένας V8 της Ford ο οποίος θα εξασφάλιζε επιτάχυνση 0-100km/h σε λιγότερα από 10sec και τελική ταχύτητα άνω των 225km/h, νούμερα εξαιρετικά για την εποχή και τον ανταγωνισμό.
Τελικά η ιδέα δεν καρποφόρησε και το concept δεν πέρασε ποτέ στην παραγωγή. Συνολικά κατασκευάστηκαν 2 Italmeccanica IT160 με το ένα εξ΄αυτών το οποίο διατηρείται σε εξαιρετική κατάσταση να δημοπρατείται στα μέσα του Αυγούστου. Η αξία του υπολογίζεται μεταξύ 60.000$ και 100.000$.

Alfa Romeo Giulia

Στην ιστορία της μιλανέζικης φίρμας, διάφορα μοντέλα έπαιξαν σπουδαίο ρόλο, αλλά η Τζούλια έπαιξε έναν από τους πλέον καθοριστικούς. Λίγο πριν από την έλευση της δεκαετίας του '60, οι άνθρωποι της Alfa Romeo σκέφτηκαν πως η ποιότητα ζωής του κόσμου, η οποία ολοένα και αναβαθμιζόταν, τους δημιουργούσε την υποχρέωση να πραγματοποιούν όλο και πιο φιλόδοξα σχέδια. 'Eτσι, αποφάσισαν ν' ασχοληθούν με την εξέλιξη ενός νέου προγράμματος για ένα πραγματικά πρωτοποριακό αυτοκίνητο.Η δημιουργία της Τζούλια ήταν η υλοποίηση της απόφασής τους για τολμηρές δημιουργίες. Το χαρακτηριστικό παρουσιαστικό του αυτοκινήτου ήταν δημιουργία του "Ufficio Stile" του Τζιουζέπε Σκαρνάτι. Οι άνθρωποι του σχεδιαστικού γραφείου χρειάστηκε ν' απορρίψουν εκατοντάδες σχέδια και τρισδιάστατα μοντέλα, για να καταλήξουν στο αυτοκίνητο που γνωρίζουμε σήμερα.'Oποιος επιδίωξε να οδηγήσει μια Τζούλια στον αυτοκινητόδρομο γνωρίζει ποιο είναι το αποτέλεσμα: μία παράξενη αίσθηση ευφορίας. Κι αυτό γιατί η Τζούλια δεν υπήρξε μόνο καλύτερη από αντίστοιχες μπερλίνες της εποχής, αλλά καλύτερη ακόμα και από άλλα, πολύ ακριβότερα μοντέλα μεγάλου τουρισμού. Η επιθετική γραμμή, το χαρακτηριστικό ρύγχος και η ουρά του αυτοκινήτου δημιούργησαν σχολή και νέες σχεδιαστικές τάσεις.