Το V40 δεν ενθουσιάζει μονάχα με την εμφάνισή του αλλά και με την οδική του συμπεριφορά. Για την ακρίβεια, είναι ό,τι πιο ενδιαφέρον έχει παρουσιάσει η Volvo, αφού μπορείς με βεβαιότητα να πεις πως τα πρόσφατα μοντέλα γίνονται όλο και πιο οδηγοκεντρικά. Το σασί του είναι δεμένο και αυτή τη φορά επικοινωνεί με τον οδηγό, έστω και αν ορισμένες φορές ο πίσω άξονας αντιδράσει κάπως ξερά στις εγκάρσιες ανωμαλίες. Γενικότερα, όμως, η ανάρτηση είναι ιδανικά ρυθμισμένη, με προτεραιότητα στην άνεση και στην κορυφαία κύλιση, μετατρέποντας το ταξίδι πραγματική απόλαυση.
Το τιμόνι είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συναντήσει κανείς σε Volvo και αντεπεξέρχεται στις απαιτήσεις της κατηγορίας, ενώ διαθέτει και τρία μεγέθη υποβοήθησης (το ενδιάμεσο αρκεί). Ακόμη και στη στάνταρ έκδοση (με την ανάρτηση dynamic) το V40 είναι σβέλτο, παίρνει μικρές κλίσεις στις στροφές και στρίβει όπως έρχεται. Μπορεί να μην ανταποκρίνεται πλήρως στον ορισμό του σπορ, αλλά κάτι τέτοιο σίγουρα θα το προτιμούν όσοι αναζητούν άνετες μετακινήσεις με ένα ευέλικτο πολυτελές hatchback.
Η έκδοση D2 είναι ίσως η «σωστή» για τα μέτρα και σταθμά της ελληνικής αγοράς, αφού τα κάνει όλα. Με λίγα λόγια, ο πετρελαιοκινητήρας των 1,6 λίτρων προσφέρει και καλές επιδόσεις και μειωμένη κατανάλωση, η οποία με ευκολία συγκρατείται κάτω από τα 6 λίτρα/100 χλμ. Οι 115 ίπποι και η ροπή των 27,7 χλγμ. είναι υπεραρκετά όταν ξέρεις τι θέλεις, ενώ το εξάρι κιβώτιο με την πολύ καλή κλιμάκωση συνδράμει στην απόδοση του μοτέρ.
Τη σήμερον ημέρα η απόκτηση ενός πολυτελούς πεντάθυρου μοντέλου μπορεί να ακούγεται αρκετά μακρινή. Παραθέτοντας όμως την αξία ενός μοντέλου όπως το V40, και ειδικότερα το μειωμένο χρηστικό κόστος της έκδοσης D2, που δεν επιβαρύνεται με τέλη κυκλοφορίας, αρχίζεις να γλυκαίνεσαι και να βλέπεις τα πράγματα από μία διαφορετική οπτική γωνία. Εδώ ισχύει το ό,τι πληρώνεις παίρνεις, και τα 23.400 ευρώ που ζητά το πετρελαιοκίνητο V40 αξίζουν μέχρι και το τελευταίο ευρώ...
Το τιμόνι είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συναντήσει κανείς σε Volvo και αντεπεξέρχεται στις απαιτήσεις της κατηγορίας, ενώ διαθέτει και τρία μεγέθη υποβοήθησης (το ενδιάμεσο αρκεί). Ακόμη και στη στάνταρ έκδοση (με την ανάρτηση dynamic) το V40 είναι σβέλτο, παίρνει μικρές κλίσεις στις στροφές και στρίβει όπως έρχεται. Μπορεί να μην ανταποκρίνεται πλήρως στον ορισμό του σπορ, αλλά κάτι τέτοιο σίγουρα θα το προτιμούν όσοι αναζητούν άνετες μετακινήσεις με ένα ευέλικτο πολυτελές hatchback.
Η έκδοση D2 είναι ίσως η «σωστή» για τα μέτρα και σταθμά της ελληνικής αγοράς, αφού τα κάνει όλα. Με λίγα λόγια, ο πετρελαιοκινητήρας των 1,6 λίτρων προσφέρει και καλές επιδόσεις και μειωμένη κατανάλωση, η οποία με ευκολία συγκρατείται κάτω από τα 6 λίτρα/100 χλμ. Οι 115 ίπποι και η ροπή των 27,7 χλγμ. είναι υπεραρκετά όταν ξέρεις τι θέλεις, ενώ το εξάρι κιβώτιο με την πολύ καλή κλιμάκωση συνδράμει στην απόδοση του μοτέρ.
Τη σήμερον ημέρα η απόκτηση ενός πολυτελούς πεντάθυρου μοντέλου μπορεί να ακούγεται αρκετά μακρινή. Παραθέτοντας όμως την αξία ενός μοντέλου όπως το V40, και ειδικότερα το μειωμένο χρηστικό κόστος της έκδοσης D2, που δεν επιβαρύνεται με τέλη κυκλοφορίας, αρχίζεις να γλυκαίνεσαι και να βλέπεις τα πράγματα από μία διαφορετική οπτική γωνία. Εδώ ισχύει το ό,τι πληρώνεις παίρνεις, και τα 23.400 ευρώ που ζητά το πετρελαιοκίνητο V40 αξίζουν μέχρι και το τελευταίο ευρώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου