Dodge Viper

        Η Dodge Viper ήταν ένα 2-θέσιο σπορ αυτοκίνητο υψηλών επιδόσεων, που παρήχθη από την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία Dodge, μεταξύ του 1991 και του 2010, σε τέσσερις διαδοχικές γενιές. Σύντομα αναμένεται να παρουσιαστεί η 5-η γενιά της.

      Σε ολόκληρη τη διάρκεια παραγωγής όλων των γενεών της, προσφερόταν με έναν μόνο κινητήρα και μάλιστα πάντα V10 και αποκλειστικά με 6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων. Ο αρχικός κυβισμός του κινητήρα ήταν 8.0 λίτρα στην 1-η και 2-η γενιά, με την εισαγωγή της 3-ης γενιάς αυξήθηκε στα 8.3 λίτρα, ενώ στην 4-η γενιά στα 8.4 λίτρα. Οι μεταγενέστερες εκδοχές των 8.3 L και 8.4 L εξακολουθούν μέχρι σήμερα να κατέχουν και το ρεκόρ του μεγαλύτερου κυβισμού παγκοσμίως, σε αυτοκίνητο παραγωγής.

         Μέσα σε λίγα χρόνια, η Viper απέκτησε έναν εξαιρετικά φανατικό κύκλο οπαδών και το ίματζ της «εναλλακτικής αντι-Corvette». Ένα ιδιαίτερο γνώρισμα του μοντέλου ήταν ότι έφερε ένα σήμα με κεφάλι οχιάς, αντί για το σήμα της Dodge, καθώς Viper στα αγγλικά σημαίνει οχιά. Και οι 4 γενιές της, επίσης, απέσπασαν διαχρονικά σχόλια από τον Τύπο αυτοκινήτου και το κοινό ότι κανένα άλλο μοντέλο παραγωγής δεν ήταν σαν την οχιά της Dodge.

       Λόγω των οικονομικών προβλημάτων που δημιούργησε η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, η ηγεσία του Ομίλου Chrysler αποφάσισε, το 2009, να σταματήσει την παραγωγή της. Το τελευταίο αντίτυπο της Viper, ένα μοντέλο με χρυσό χρώμα, κύλησε από τη γραμμή παραγωγής στις 1 Ιουλίου 2010. Η συγκεκριμένη Viper αποκτήθηκε από την οικογένεια Rauch από το Τέξας, η οποία έχει την μεγαλύτερη συλλογή Viper παγκοσμίως, με 40 διαφορετικές Viper στα γκαράζ της, επί του παρόντος.

      Μετά την εξαγορά της Chrysler από τον Όμιλο της Fiat, ο πρόεδρός της, Sergio Marchionne, τον Σεπτέμβριο του 2010, ανακοίνωσε την απόφαση της εταιρείας να αναβιώσει το μοντέλο και ανακοίνωσε ότι η νέα γενιά του θα κυκλοφορήσει το 2012. Για πρώτη φορά θα εξοπλιστεί με Σύστημα Ελέγχου Ευστάθειας και, γενικότερα, θα ωφεληθεί από την τεχνογνωσία της Ferrari, ωστόσο, δεν πρόκειται να βασίζεται σε κάποιο άλλο μοντέλο παραγωγής, διατηρώντας έτσι το ίματζ της ανεξαρτησίας του.