Ο γνωστός σε όλους "σκαραβαίος" είναι, αν όχι το πιο επιτυχημένο αυτοκίνητο, σίγουρα ανάμεσα στα πρώτα. Η ειρωνεία είναι ότι το αυτοκίνητο που έφερε επανάσταση και δημοκρατία, κατά μια έννοια, στην αυτοκίνηση, είχε αποτελέσει ιδέα και δεν θα μπορούσε να προχωρήσει σε μαζική παραγωγή χωρίς την αρωγή ενός δικτάτορα, του Αδόλφου Χίτλερ.
Όλα ξεκίνησαν στα τέλη του καλοκαιριού του 1933, όταν ο Ferdinand Porsche βρέθηκε στο ξενοδοχείο Kaiserhof στο Βερολίνο για μια συνάντηση με τον δικτάτορα. Ο Χίτλερ ανέλυσε στον Πόρσε τα σχέδιά του για ένα αυτοκίνητο. Θα έπρεπε να είναι μικρό, ίσως τεσσάρων θέσεων, με αξιόπιστη μηχανή, να καίει 40 μίλια ανά γαλόνι βενζίνης. Το αποκαλούσε -το "αυτοκίνητο του λαού" στα γερμανικά - και ζήτησε να πωλείται σε ιδιαίτερα χαμηλή τιμή. Όταν ο Πόρσε τον ρώτησε τι είχε στο μυαλό του, ο Χίτλερ φέρεται να απάντησε: "- Οποιαδήποτε τιμή, χερ Πόρσε. Οποιαδήποτε τιμή κάτω από τα 1.000 μάρκα". Η τιμή ήταν εξευτελιστική για τα τότε δεδομένα. Τα 1.000 μάρκα του 1933 αντιστοιχούσαν σε 250 $ στις ΗΠΑ. Ούτε ο Ford δεν μπορούσε να κατασκευάσει αυτοκίνητο τόσο φθηνά. Ήταν φανερό ότι ο Χίτλερ ήθελε ένα πάμφθηνο, ανθεκτικό αυτοκίνητο ως πολιτικό όχημα για να κερδίσει τους Γερμανούς.
Ωστόσο, ο πόλεμος άλλαξε τα πάντα. Με την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων, και με τον Σκαραβαίο να μην έχει βγει ακόμη σε μαζική παραγωγή, ο Χίτλερ ζήτησε από τον Πόρσε να το ανακατασκευάσει σε στρατιωτικό όχημα.
Μεταπολεμικά, ο Σκαραβαίος ξεπέρασε εύκολα το ναζιστικό του παρελθόν, άλλαξε το όνομά του σε Volkswagen και έως τα μέσα της δεκαετίας του '50 αποτελούσε ήδη το αυτοκίνητο με τις καλύτερες πωλήσεις στη Γερμανία και σύμβολο του οικονομικού θαύματος της Δυτικής Γερμανίας, στα χέρια βέβαια ενός πανέξυπνου Βρετανού αξιωματικού του Ivan Hirst, που πρώτος αντίκρισε ένα μικρό Σκαραβαίο στα χαλάσματα του εργοστασίου μετά την λήξη του πολέμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου