Ήταν μια μέρα προς το τέλος του 1934, οι άνθρωποι της Michelin φτάνουν στην αποβάθρα του Javel με επικεφαλής τον ίδιο τον Pierre Michelin. Μαζί του ο φίλος του Pierre-Jules Boulanger, ο οποίος αγοράζει ένα σπίτι που βρίσκεται λίγο έξω από το St. Etienne, ένα σημείο απ' όπου περνούν πολλοί αγρότες για να πουλήσουν τα προϊόντα τους, στους Παριζιάνους. Παρατηρεί τα παλιά κάρα που τα σέρνουν άλογα ή βόδια, και τα οδηγούν κυρίως κορίτσια ή γυναίκες. Σκέφτεται: «Αν μπορούσε μια γυναίκα να οδηγήσει ένα αυτοκίνητο.», «Αν μπορούσε να κουβαλήσει τα προϊόντα της.» Αν, Αν, Αν. Σε λίγες μέρες που έχει βάλει τις σκέψεις του σε μια τάξη, φωνάζει τον βοηθό του τον M. Brogly και του λέει:
Από σήμερα εσύ και η ομάδα σου, δουλεύετε σ' ένα νέο σχέδιο. Ένα αυτοκίνητο που θα μπορεί να μεταφέρει δυο αγρότες με sabots (ξυλοπάπουτσα), ένα βαρέλι ή 50 κιλά πατάτες. Μέγιστη ταχύτητα 60 χλ/ώρα. Κατανάλωση λιγότερη από 3 lit ανά 100 km. O Brogly έκπληκτος κοιτά το αφεντικό του.
-Δεν τελείωσα, συνεχίζει ο Boulanger. Πρέπει να μπορεί να οδηγηθεί από αδέξια γυναικεία χέρια, να μεταφέρει καλάθια με αυγά από μονοπάτια χωρίς να σπάνε, και να 'ναι πολύ φτηνό. Τέλος θα γίνει με απόλυτη μυστικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου